Historia naszej OSP

Szczegóły

Kategoria: Artukuły w menu

Opublikowano

Maciej Kopis

Odsłony: 11699

Pierwsze zachowane informacje na temat Straży Ogniowej w Wójcinie pochodzą z początków XX wieku. Ale też nie należy wykluczyć istnienia podobnej grupy w Wójcinie przed rozbiorami Polski i za czasów zaborów. Może o tym świadczyć fakt posiadania przez wieś Wójcin pompy ręcznej do gaszenia pożarów - najprawdopodobniej jednak była to grupa o charakterze doraźnym przy kościele lub miejscowym folwarku. Niestety brak jest na ten temat jakichkolwiek informacji pisanych, które by przetrwały do naszych czasów.

Z zapisów w dokumentach wynika, iż po ostatnim pożarze drewnianego kościoła wójcinskiego, wraz z częścią zabudowań Wójcina w roku 1911, "życie" zmusiło mieszkańców do kolejnych starań u władz Rosji carskiej, by wydała pozwolenie na powstanie i działalność Straży Ogniowej. Starania te poparte przez : z Wójcina - ks. Andrzeja Witulskiego, z Dzietrzkowic - ks. Antoniego Snowackiego, zarządców pobliskich majątków, min; Dzietrzkowice, Łubnice - Jana Rapparda, a w Wójcinie także dyrektora Szkoły Powszechnej - Włodzimierza Szewczuka.

Efektem tych działań była zgoda na powstanie, w listopadzie 1911 roku Straży Ogniowej.

Podobne zezwolenia władze carskie wydały także dla Dzietrzkowic i Łubnic.

Pierwszym naczelnikiem Ochotniczej Straży Ogniowej w Wójcinie został dyrektor szkoły Władysław Szewczuk, który pełnił tą funkcje do 1916 roku. Od roku 1916 do 1936 funkcję naczelnika pełnił Michał Białek s. Ferdynanda. W roku 1936 rozpoczęto budowę nowej, już murowanej remizy strażackiej wraz z salą widowiskową, a budowę jej zakończono już podczas trwania II wojny światowej. Do tego czasu w Wójcinie cały sprzęt straży mieścił się w drewnianej szopie i nie było tego zbyt wiele, ale z czasem jednostka została należycie umundurowana (patrz zdjęcie z 1930 roku) i wyposażona.

Na jej stanie jest ręczna sikawka p. pożarowa i ręczny sprzęt gaśniczy. Po odzyskaniu niepodległości w 1919 roku straż miała większe poparcie z racji stacjonowania na tym terenie Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP) i ich wsparcia sprzętowego i mundurowego. Od roku 1936 do momentu wybuchu wojny naczelnikiem straży był Franciszek Mendel. Po wyzwoleniu w 1945 straż przemianowano na OSP, a funkcję naczelnika ponownie powierzono sercem oddanemu straży w Wójcinie Michałowi Białkowi synowi Ferdynanda. W roku 1947 na naczelnika straży wybrano Czesława Cichosza, który pełnił tą funkcję do 1951 roku. Pierwszy po wojnie sztandar OSP w Wójcinie zakupiła z własnych funduszy w 1948 roku. Poprzedni, który wykonano w 1912 roku został skonfiskowany przez okupanta w 1942 roku wraz z wszystkimi chorągwiami kościelnymi i dzwonami, które to nigdy już nie powróciły do Wójcina.

W 1948 roku zarząd straży wygląda następująco: Naczelnik- Czesław Cichosz, Prezes- Jakub Adamski, V-ce prezes - ks. St. Ratoń, członkowie zarządu: Konstanty Korek, Czesław Kaczmarek, Florian Dulas, Czesław Kmiecik, Wacław Kurowski.

Pierwszy samochód OSP zakupiła z funduszy własnych w lipcu 1960 roku od jednostki wojskowej w Szczecinku, a był to angielski samochód marki  "Dodge". Przystosowano go do celów straży i od 7 maja 1961 roku był oficjalnie użytkowany podczas akcji gaśniczych w Wójcinie i okolicy. Również w tym samym 1960 roku przybudowano do istniejącej remizy strażackiej tzw. "przybudówkę", od strony południowej, którą zaadaptowano na siedzibę wiejskiego klubu.

W latach 1962-1966 zarząd pracował w następującym składzie: Prezes- Wilczyński Tadeusz, Naczelnik- Tomaszewski Zbigniew, Gospodarz- Kmiecik Czesław, Skarbnik- Korek Konstanty, Opiekun sztandaru- Polowy Tadeusz, Sekretarz- Piasta Stanisław i członek zarządu- Piasta Jakub.

Od 18 czerwca 1967 roku staż pracowała w składzie: Prezes- Józef Szybak, Naczelnik- Zbigniew Tomaszewski, Skarbnik- Korek Konstanty ( później od 1968 Piasta Tadeusz ), Gospodarz- Kmiecik Czesław, Sekretarz- Sikora Henryk, Z-ca naczelnika- Stanisław Flis, członek- Kwiryn Mielczarek. Komisja rewizyjna: Sikora Konrad, Piasta Jakub, Cichosz Wacław. Wyżej wymieniony skład pracował w Wójcinie do 1972 roku.

W roku 1976 OSP otrzymała nowy samochód marki "Żuk", dla którego przybudowano i przystosowano nowy garaż przy remizie strażackiej.

Od 1973 do 1983 roku władze OSP wyglądały następująco : Prezes- Wilczyński Tadeusz, Naczelnik- Zbigniew Tomaszewski, Skarbnik- Piasta Tadeusz, Sekretarz- Flis Stanisław, Z-ca naczelnika- Kwiryn Mielczarek, członek- Józef Szybak i przybywa nowość- stanowisko  "kulturalnego", którym zostaje wybrany- Stefan Piekielny. Komisja rewizyjna w składzie : Przewodniczący- Sikora Konrad i członkowie : Cichosz Wacław i Noworyta Franciszek.

W roku 1978 otynkowano całą salę OSP wraz z przybudówką i garażami.

W roku 1979 stare umundurowanie strażaków, zostaje zastąpione nowym.

Od 1987 roku w skład zarządu OSP wchodzą: Prezes- Tadeusz Wilczyński, Naczelnik- Stanisław Kulak, Z-ca Ryszard Mendel, Sekretarz- Andrzej Dziekan, Skarbnik- Bronisław Grabarz, Kronikarz- Franciszek Noworyta, Gospodarz- Jerzy Kmiecik, oraz członkowie : Zbigniew Tomaszewski i Antoni Alberty. Komisja Rewizyjna w składzie : Józef Szybak, Kwiryn Mielczarek, Zbigniew Piasta.

W roku 1987 OSP uroczyście obchodzi 75-lecie swojego istnienia, z tej to okazji druhowie zostają odznaczeni publicznie przez ówczesne władze państwowe i polityczne: Józef Szybak, Wacław Kurowski, Stanisław Flis, Antoni Alberty, Henryk Dybek, Stanisław Mączka, Eugeniusz Kaczmarek, Szczepan Cierkosz, Ryszard Mendel, Zdzisław Cierkosz, Piasta Zbigniew, Matusiak Władysław.